Kurban Edilen Kızın İntikamı

“Lucia, burada olduğun için ne kadar minnettar olduğumu kelimelerle ifade edemem.” İmparatorluğun en güçlü büyücü ailesi, Rodbell ailesi. Ve bu görkemli ismin altında, ailenin utancı, yarı kanlı Rodbell yatıyor. “Senin benim kızım olduğuna gerçekten çok memnunum.” Bu sözleri duymak için her türlü hor görmeyi göğüsledim ve çok çalıştım. Hayatım boyunca sevgiye aç olan babam ilk kez gülümsedi ve bana şöyle dedi: “Senin alçakgönüllü bedenin sayesinde Rodbell önümüzdeki yüz yıl boyunca altın çağını yaşayacak. Gurur duy.” Abyss (Abyssus), sonu görünmeyen, o kadar derin ve geniş ki, Kötü Tanrı’nın hapsedildiği dipsiz bir çukur. Gücünü korumak için, her yüz yılda bir, Rodbell’in soyu orada kurban edilmelidir. “Böyle ölemem.” Ölümümün onlar için kullanılıp atılmasına izin veremezdim. Hepsi dikkatleri dağılmışken, kaçmaya çalıştım. “Hoşça kal. Aptal, salak Lucia.” Melek gibi bir gülümseme ve en korkunç kötülükle cehenneme düştüm. ────────── (İlginç bir şey düştü.) Sonsuz karanlıkta, kahkahalarla dolu yumuşak bir ses kurtuluş gibi yaklaştı. “Sana yardım edeceğim.” Karşı konulmaz tatlı bir teklifle. “Bu sefer onları cehenneme düşürmeye ne dersin?” ────────── Geçmişe döndüm. İstediğim her şeyi elde ettikten sonra ayrılmak üzereydim. “Rodbell’i sana vereceğim. İstediğin her şeyi vereceğim. Öyleyse…” Neden sen? Beni en çok nefret eden kişi. “Gitme, Lucia.” Neden bana yapışıyorsun? Translated with DeepL.com (free version) Daha Fazla Göster